?Równowartościowy podział występuje u takich bakterii, jak pałeczka jelitowa, u drożdży Schizosaccharomyces pombe i przypuszczalnie u wielu innych jednokomórkowców. Większość wielokomórkowców podlega natomiast właściwym sobie procesom rozwojowym. Starzeją się one jako osobniki, a ich czas życia jest ograniczony. Dotyczy to szczególnie gatunków, których osobniki osiągają skończone rozmiary ciała, a takich jest olbrzymia większość. Czy starzenie się i śmierć osobników są zdarzeniami nieuchronnymi? Co jest ich przyczyną? Na te pytania nie znaleziono jeszcze definitywnych odpowiedzi, a powszechne zainteresowanie, jakim się cieszą, przyczynia się do obfitości istniejących w tej dziedzinie hipotez...
czytaj dalejNo comments?Często zagadnienia, w których rozwiązanie zaangażowanych jest tysiące biologów, wywodzą się z problemu początkowo czysto medycznego. Przypadki takie wielokrotnie miały miejsce w dotychczasowej historii biologii. Obecnie problemem medycznym, który w największym stopniu zaprząta umysły biologów, jest choroba nowotworowa, nazywana powszechnie rakiem. Na całym świecie rządy poszczególnych państw finansują obszerne programy badań, których podstawowym celem jest poznanie natury tej niezwykle groźnej choroby oraz sposobów jej zapobiegania i leczenia...
czytaj dalejNo comments?Komórka zawiera wiele białek, które składają się z więcej niż jednego łańcucha peptydowego. O takich białkach mówimy, że zbudowane są z pod jednostek. Połączenie między pod jednostkami zwykle nie zawiera wiązań kowalencyjnych. Dopasowanie do siebie powierzchni podjednostek powoduje, że powstające kompleksy nie są agregatami przypadkowych łańcuchów peptydowych, lecz stanowią uporządkowane układy, spełniające zwykle określone zadania w organizmie. Takim swoistym kompleksem jest np. cząsteczka hemoglobiny zbudowana z czterech podjednostek białkowych dwóch różnych rodzajów oraz niebiałkowego związku organicznego, zawierającego żelazo i nazywanego hemem...
czytaj dalejNo comments?Choć dla szybkości przepływu metabolitów przez ciąg reakcji nie ma żadnego znaczenia, w którym miejscu znajduje się „wąskie gardło”, ich rozmieszczenie wśród reakcji zachodzących w komórce nie jest przypadkowe. Miejsca podlegające bezpośredniej kontroli zlokalizowane są zwykle w pobliżu skrzyżowań szlaków metabolicznych. Są to miejsca o kluczowym znaczeniu, w których decydują się losy metabolitów kierowanych w jedną z kilku możliwych dróg dalszych przemian. Klasycznym przykładem takiego skrzyżowania wielu szlaków metabolicznych jest niepozorna dwuwęglowa cząsteczka będąca pochodną dobrze znanego kwasu octowego. W komórce nie występuje ona w formie wolnego kwasu, lecz reszty acetylowej związanej z przenoszącym ją koenzymem, nazywanym koenzymem A...
czytaj dalejNo comments?Ponieważ w pierwotnych warunkach na Ziemi aminokwasy i pod- jednostki DNA istniały rozpuszczone w wodnym praoceanie, trudno sobie wyobrazić, w jakich warunkach mogło dojść do ich polimeryzacji. Jednak szczegółowa analiza związków chemicznych powstających w eksperymencie Millera i Ureya, a więc prawdo- „ podobnie obecnych również w pierwotnym praoceanie ziemskim, wykazała, że niektóre z nich zawierają potrójne wiązania o wysokiej zawartości energii chemicznej. Energia ta może być z kolei użyta do przeprowadzenia reakcji polimeryzacji. Szczególnie interesujące okazały się związki węgla i azotu: cyjanogen, cyjanamid i cyjanoacetylen. Cyjanogen, gdy znajdzie się w pobliżu dwóch monomerów, usuwa z nich wodę i wyzwala przy okazji dostatecznie dużo energii, by nastąpiła ich kondensacja...
czytaj dalejNo comments?Jeżeli dwie komórki wyobrazimy sobie jako dwa stojące blisko siebie metalowe zbiorniki, połączeniem szczelinowym byłoby zgrupowanie krótkich, jednakowej grubości rurek, z których każda łączyłaby oba zbiorniki. Owe rurki to w rzeczywistości cylindryczne agregaty białkowe, które mają w środku wolną przestrzeń o średnicy około 20 A. Dzięki temu kanałowi przez każdą z „rurek” przenikać mogą rozpuszczalne w środowisku wodnym cząsteczki o masie około 1000 daltonów. Połączenia szczelinowe przepuszczać więc mogą jony, cukry, aminokwasy i nukleotydy, witaminy i inne substancje małocząsteczkowe. Na intensywność przepuszczania wpływa fakt, że każde połączenie szczelinowe jest zgrupowaniem setek takich kanalików. Połączenia szczelinowe działają jako połączenia w warunkach niskiego stężenia wapnia...
czytaj dalejNo commentsW oligocenie powstały z małpiatek trzy główne grupy: małpy szerokonose, czyli małpy Nowego Świata (Ceboi-dea), małpy zwierzokształtne, czyli małpy Starego Świata (Cercopithicoidea) oraz małpy człekokształtne i istoty ludzkie (Hominoidea). Małpy szerokonose, żyjące w Ameryce Południowej i Środkowej mają nozdrza skierowane do przodu i na boki: są one szeroko rozsunięte wskutek czego ich nos jest szeroki i płaski. Małpy zwierzokształtne w porównaniu z małpami szerokonosymi i z Hominoidea mają po jednym dodatkowym zębie, dwuguzdkowcu z obu stron górnej i dolnej szczęki. Małpy Nowego Świata stanowią grupę naczelnych, która pojawiła się w Południowej Ameryce podczas trzeciorzędu i ewoluowała niezależnie od innych małp...
czytaj dalejNo commentsKrew ludzka zawiera pięć rodzajów krwinek białych, czyli leukocytów: wszystkie one różnią się bardzo od krwinek czerwonych przede wszystkim obecnością jądra i brakiem hemoglobiny: są bezbarwne i mają zdolność do czynnego, pełzakowatego ruchu. Leukocyty mogą poruszać się pod prąd krwi, a nawet przenikać przez ściany naczyń krwionośnych i przedostawać się do tkanek. Krwinek białych jest znacznie mniej niż czerwonych: liczba ich wynosi średnio 7000 na l mm3: może jednak dość znacznie się wahać -od 5 do 10 tysięcy u różnych osób, a nawet u tej samej osoby w różnych porach dnia. Osoby słabo odżywiane mają mało leukocytów i małą odporność na choroby zakaźne, a także choroby w ogóle: spadek liczby tych ciałek ok 500 i mniej na l mm3 jest zgubny...
czytaj dalejNo comments?Badanie zjawiska rekombinacji umożliwiło mierzenie odległości między genami i konstruowanie map genetycznych chromosomów. Częstość rekombinacji pomiędzy genami leżącymi w tym samym chromosomie przyjęto za miarę ich wzajemnej odległości. Do obliczenia częstości rekombinacji wystarczy wyszukać wśród potomstwa odpowiedniej krzyżówki rekombinanty osobniki, których fenotyp wykazuje zrekombinowany układ cech. Procent, jaki stanowią one wśród całego potomstwa, jest miarą odległości między genami. Genetycy od dawna zauważali, że wśród populacji organizmów pojawiają się czasem osobniki o typie wyraźnie odchylonym od normalnego, przy czym cechy powodujące to odchylenie są dziedziczne...
czytaj dalejNo comments?Dla sprawdzenia nasuwającego się przypuszczenia, że śmierć komórek po pięćdziesięciu podziałach jest ich normalną właściwością, przeprowadzono doświadczenia z mieszaną populacją fibroblastów. Komórki pobrane z płodów żeńskich i męskich są odróżniane dzięki temu, że zawierają różne chromosomy płci. Zmieszano więc fibroblasty żeńskie, które przeszły już dziesięć podwojeń, z równą liczbą fibroblastów męskich, które miały za sobą czterdzieści podwojeń. Czyste hodowle obu użytych rodzajów fibroblastów zachowano jako hodowle kontrolne i przeszczepiono w zwykły sposób. Po dwudziestu podwojeniach populacji sprawdzono hodowlę mieszaną i stwierdzono, że zostały w niej tylko komórki żeńskie. Kontrolna hodowla żeńska również jeszcze się dzieliła, natomiast hodowla męska zginęła...
czytaj dalejNo comments