Radiacja adaptacyjna może również zachodzić w mniejszym zakresie, czego przykładem jest bogactwo form łuszczaków (Fringillidae) na wyspach Galapagos, leżących na zachód od Ekwadoru. Niektóre z tych ptaków prowadzą naziemny tryb życia i żywią się przeważnie nasionami, inne odżywiają się głównie kaktusami, a jeszcze inne żyją na drzewach, a ich pokarm stanowią owady. Zmiany ewolucyjne u tych grup ptaków nastąpiły w rozmiarach dzioba i jego budowie. Istotą radiacji adaptacyjnej jest zatem powstawanie wielu różniących się form wywodzących się od wspólnego przodka, przy czym w trakcie ewolucji każda forma wykształca specyficzne dla niej cechy przystosowawcze umożliwiające jej bytowanie w określonym siedlisku. Proces radiacji adaptacyjnej, w wyniku którego powstaje wiele rozmaitych typów form potomnych, w odmienny sposób przystosowanych do różnorodnych środowisk, można określić jako ewolucję rozbieżną, czyli „dywergencyjną”. Zjawisko przeciwstawne, a mia-lowicie ewolucja zbieżna, czyli „konwergencyjna”, występuje także dosyć często. Polega ona na tym, że u dwóch lub większej liczby zupełnie niespokrewnionych grup, które przystosowały się do życia w podobnym środowisku, mogą się wykształcić mniej lub bardziej podobne cechy.
Leave a reply