W oligocenie powstały z małpiatek trzy główne grupy: małpy szerokonose, czyli małpy Nowego Świata (Ceboi-dea), małpy zwierzokształtne, czyli małpy Starego Świata (Cercopithicoidea) oraz małpy człekokształtne i istoty ludzkie (Hominoidea). Małpy szerokonose, żyjące w Ameryce Południowej i Środkowej mają nozdrza skierowane do przodu i na boki: są one szeroko rozsunięte wskutek czego ich nos jest szeroki i płaski. Małpy zwierzokształtne w porównaniu z małpami szerokonosymi i z Hominoidea mają po jednym dodatkowym zębie, dwuguzdkowcu z obu stron górnej i dolnej szczęki. Małpy Nowego Świata stanowią grupę naczelnych, która pojawiła się w Południowej Ameryce podczas trzeciorzędu i ewoluowała niezależnie od innych małp. Spośród szerokonosych żyją obecnie: wyjęć, marmoset, czyli małpka wiewiórcza, kapucynka będąca towarzyszką kataryniarzy, oraz czepiak czarny. Wszystkie one żyją w tropikalnych lasach i wykazują wiele przystosowań do rozmaitych warunków środowiska. Niektóre z przystosowań są analogiczne do występujących u małp Starego Świata. Większość szerokonosych ma dobrze rozwinięty chwytny ogon, który spełnia rolę piątej łapy przy ujmowaniu przedmiotów i czepianiu się drzew: całą tę grupę nazywamy niekiedy małpami chwytnoogoniastymi. Na końcu chwytnego ogona skóra jest lekko pofałdowana, podobnie jak na końcach naszych palców.
Leave a reply