Prawie u wszystkich wielokomórkowych organizmów roślinnych pierwszym etapem w rozwoju dojrzałej rośliny z pojedynczej komórki – zygoty lub zarodnika – jest podział komórkowy, w którego wyniku ustala się biegunowe zróżnicowanie (polarność), czyli oś przyszłej rośliny. W najprostszej formie oś organizmu roślinnego wyznacza jego wierzchołek (górę) i podstawę (dół). U bardziej złożonych roślin lądowych „wierzchołek” i „podstawa” są zróżnicowane na pęd i korzeń. Polarność ustala się w początkowym etapie rozwoju zarodka: w jej wyniku wykształca się krótka oś hypokotylowa, zakończona z jednej strony (na górnym końcu) merystemem wierzchołkowym przyszłego pędu, z drugiej zaś (na dolnym końcu) merystemem wierzchołkowym przyszłego korzenia. Merystemy wierzchołkowe łodygi i korzenia mają wyraźnie odrębne właściwości już od wczesnych etapów rozwoju. Pierwszymi rozwijającymi się liśćmi są liście zarodkowe – liścienie. Zarodek jednoliściennych ma jeden liścień, a dwuliściennych – dwa liścienie. Cześć zarodka znajdująca się powyżej liścieni nazywana jest epikotylem, zaś poniżej liścieni -hipokotylem. W wyniku działalności merystemu na dolnym końcu hipokotylu wykształca się korzonek zarodkowy (radiculd). Podczas kiełkowania nasienia hipokotyl może szybko wydłużyć się wynosząc epikotyl wraz z liścieniami nad powierzchnię gleby. U innych roślin wydłuża się epikotyl, a liścienie pozostają w glebie. Liścienie niektórych gatunków roślin zazieleniają się i przeprowadzają fotosyntezę.
No comments
Leave a reply