Fotografia rentgenowska

kategorie Biologia , 13 grudnia 2015 

?Rentgenowska fotografia cząsteczki nie przypomina zwykłego zdjęcia fotograficznego. Analizowaną substancję, umieszczoną zwykle dla uniknięcia wysychania w zatopionej ka- pilarce szklanej, naświetla się wiązką promieni Roentgena o określonej długości fali. Na kliszy umieszczonej po przeciwnej stronie kapilary powstaje obraz punktów rozmieszczonych na elipsach. Punkty powstają na skutek rozpraszania promieni przez poszczególne atomy, a dokładniej, krążące wokół jąder atomowych elektrony. Obraz rozpraszania promieni Roentgena, czyli tak zwany obraz dyfrakcyjny, można wykorzystać do określenia rozmieszczenia atomów w przestrzeni, pod warunkiem jednak, że rozmieszczenie to jest regularne — innymi słowy badana substancja ma budowę krystaliczną. Właśnie Lawrence Bragg stwierdził, że struktura złożona z grupy atomów tworzących jednostkę siatki krystalicznej wpływa w dokładnie taki sam sposób na natężenie i sposób rozpraszania promieni X. W niektórych kierunkach rozproszenie z poszczególnych atomów ulega wzmocnieniu, w innych — znosi się. Aby ustalić dokładne położenie wszystkich atomów, należy porównać stopień rozproszenia dla wiązki padającej z różnych stron. Wymaga to żmudnej analizy i zastosowania licznych, często bardzo skomplikowanych technik interpretacyjnych. Analiza rentgenowska wykazuje tylko regularne, periodycznie powtarzające się części struktury przestrzennej substancji. Okazało się, na szczęście dla biologii, że DNA ma strukturę wybitnie regularną.