?Dla sprawdzenia nasuwającego się przypuszczenia, że śmierć komórek po pięćdziesięciu podziałach jest ich normalną właściwością, przeprowadzono doświadczenia z mieszaną populacją fibroblastów. Komórki pobrane z płodów żeńskich i męskich są odróżniane dzięki temu, że zawierają różne chromosomy płci. Zmieszano więc fibroblasty żeńskie, które przeszły już dziesięć podwojeń, z równą liczbą fibroblastów męskich, które miały za sobą czterdzieści podwojeń. Czyste hodowle obu użytych rodzajów fibroblastów zachowano jako hodowle kontrolne i przeszczepiono w zwykły sposób. Po dwudziestu podwojeniach populacji sprawdzono hodowlę mieszaną i stwierdzono, że zostały w niej tylko komórki żeńskie. Kontrolna hodowla żeńska również jeszcze się dzieliła, natomiast hodowla męska zginęła. Inne obserwacje również wskazywały na to, że fibroblasty mogą mieć naturalnie ograniczony czas życia w hodowli. Kiedy mianowicie przechowuje się je w stanie zamrożonym w ciekłym azocie, zachowują one swoistą pamięć o swoim wieku. Jeżeli na przykład zamrozi się je w fazie dwudziestego podwojenia hodowli, to po rozmrożeniu przejdą one jeszcze trzydzieści dodatkowych podwojeń. W każdym przypadku suma podwojeń przed zamrożeniem i po rozmrożeniu wynosi pięćdziesiąt. Wygląda więc to tak, jakby komórki miały wbudowany mechanizm zliczający podziały. Jeden ze szczepów komórek ludzkich zachował pamięć o swoim wieku po przeszło trzynastu latach przechowywania w ciekłym azocie. Ograniczony czas życia w hodowli mają wszystkie zbadane tkanki ludzkie: skóra, mózg, wątroba czy mięsień gładki. Komórki ludzkie mogą jednak przekształcić się w stabilną „nieśmiertelną” linię komórkową, zdolną do nieograniczonej liczby podziałów, pod działaniem wyizolowanego z małp wirusa rakotwórczego SV 40. Znanych jest kilkaset takich stabilnych linii komórek zwierzęcych, z których wiele powstało spontanicznie z hodowli normalnych komórek.
Leave a reply