?W łańcuchu oddechowym cząsteczki NADH przekazują swoje elektrony na cząsteczki tlenu. Reakcja ta nie zachodzi jednak bezpośrednio. Zanim elektrony pochodzące z NADH dotrą do cząsteczki tlenu, przepływają przez wiele przenośników umieszczonych jeden obok drugiego w wewnętrznej błonie mitochondrionu. Początkowo elektrony z NADH przekazywane są na białko zawierające dołączoną do niego skomplikowaną niebiałkową grupę nazywaną FMN. Z tej cząsteczki wędrują na inne białka, których grupy zaangażowane w transport elektronów zawierają atomy żelaza związane z siarką aminokwasów siarkowych. Z kolei elektrony przekazywane są niebiałkowej cząsteczce organicznej, nazywanej ubi- chinonem. Wreszcie wędrują przez grupę białek mających również atomy żelaza, lecz połączone z białkiem za pomocą skomplikowanego, czteropierścieniowego związku organicznego. Białka te nazwano cytochromami. Wędrówka elektronów przez układ przenośników łańcucha oddechowego jeszcze bardziej niż w poprzednio podanym przez nas przykładzie przypomina przepływ prądu przez przewodnik łączący dwa bieguny ogniwa elektrycznego. Różnica potencjałów między NADH a cząsteczką tlenu wynosi około 1,2 wolta. Natężenie strumienia elektronów płynącego przez przenośnik łańcucha oddechowego człowieka znajdującego się w stanie spoczynku wynosi, dla wszystkich mitochondriów, około 100 amperów. Mitochondria przypominają więc mikroskopijne maszyny elektryczne produkujące sumarycznie, w przypadku człowieka, niebagatelną moc 120 watów.
Leave a reply