Nadpobudliwość dziecka

Wśród dzieci sprawiających kłopoty wychowawcze, i to często od wczesnego dzieciństwa, jest grupa charakteryzująca się określonymi cechami zachowania. Są to dzieci niespokojne, nadmiernie ruchliwe i aktywne, o zmiennych nastrojach, impulsywne i roztrzepane. Dzieci nadpobudliwe swoim zachowaniem stwarzają wiele problemów wychowawczych: wymagają nie tylko specjalnego sposobu postępowania, ale odpowiedniej postawy rodziców i wychowawców, wymagają większego skupienia uwagi i sił niż dzieci zrównoważone. Dodatkowo sprawę komplikują specyficzne trudności. Właściwy proces wychowawczy powinien jednocześnie umiejętnie wykorzystać potrzebę aktywności dziecka i jego zdolności angażowania się uczuciowego. Należy kierować aktywnością dziecka i pomagać mu wyrabiać cechy, które ułatwiają mu przystosowanie, a jednocześnie będą społecznie pozytywne. Najbardziej widocznym, a często bardzo uciążliwym dla otoczenia objawem nadpobudliwości jest nadmierna ruchliwość. Wyraża się ona w stałym niepokoju ruchowym dziecka w ciągłym kręceniu się, bieganiu, podskakiwaniu, w zmianach pozycji, w niemożności zachowania spokoju itp. W zabawach dzieci nadpobudliwych przeważa element ruchowy. Do poprawienia sprawności ruchowej rąk pożądane są: majsterkowanie, rysowanie, kredkowanie, malowanie farbami, wycinanie itp. Dzieci nadpobudliwe powinny siedzieć na przodzie, tam gdzie nauczyciel najczęściej zatrzymuje się chcąc widzieć wszystkich uczniów.

No comments

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>