Czerwone krwinki nie żyją tak długo, jak posiadający je osobnik, lecz ulegają po pewnym czasie zużyciu i są zastępowane przez nowo powstające, tak iż liczba ich jest w znacznym stopniu stała. Erytrocyty powstają w czerwonym szpiku kostnym, który znajduje się w jamach szpikowych niektórych kości*. Szpik czerwony zbudowany jest z delikatnej siateczki komórek tkanki łącznej, poprzetykanej tysiącami drobnych naczyń krwionośnych, z których nabłonka wyścielającego rozwijają się czerwone krwinki. Normalne podziały komórkowe mogą zachodzić oczywiście tylko w komórkach jądrzastych — hemocytoblastach: prekursorami powstających erytrocytów w naczyniach szpiku są niewyspecja-lizowane komórki jądrzaste nie zawierające hemoglobiny (rys. 16-1). Po ostatnim podziale każda komórka przeobraża się stopniowo w dojrzały erytrocyt. Proces ten polega na utracie jądra, wytworzeniu hemoglobiny i uzyskaniu swoistego kształtu — dwuwklęsłego krążka. Zastosowanie metody znakowania erytrocytów izotopami radioaktywnymi pozwoliło wyznaczyć przeciętny czas ich życia na 127 dni.
Leave a reply