Większość genów, a być może wszystkie, wywierają wielokierunkowy wpływ na fenotyp (wpływ taki nazywa się plejotropowym). Wpływ danego genu na pewne cechy może być korzystny ze względu na zdolność utrzymywania się przy życiu (nazywany jest wtedy dodatnią presją selekcyjną), zaś wpływ na inne cechy może być szkodliwy (i wtedy nazywany jest ujemną presją selekcyjną). Od tego czy suma dodatnich presji selekcyjnych w wyniku korzystnych wpływów jest większa czy mniejsza niż suma ujemnych presji selekcyjnych wywołanych wpływami szkodliwymi, zależy wzrost lub obniżenie częstości występowania danego allelu. W małych, izolowanych populacjach istotną rolę w określaniu składu genowego następnego pokolenia może odegrać sam przypadek. W populacjach takich zmiana stałych stosunków puli genowej następuje raczej w wyniku procesów losowych niż pod działaniem doboru naturalnego. Zjawisko tego rodzaju, polegające na wpływie przypadku na ewolucję małych, izolowanych populacji, Sewall Wright określił jako „dryf genetyczny”. W obrębie małej populacji, której osobniki krzyżują się wzajemnie, istnieje tendencja do eliminowania nosicieli heterozygotycznych par genów i wzrostu homozygotyczności pod względem jednego, bądź drugiego allelu, przy czym proces ten zachodzi nie pod wpływem działania doboru naturalnego, lecz na zasadzie przypadku. Może to doprowadzić do nagromadzenia pewnych niekorzystnych cech, a następnie do wyeliminowania grupy osobników obdarzonych tymi cechami.
Leave a reply