Czasteczka bialka

kategorie Biologia , 21 czerwca 2015 

?Ostateczna, często bardzo skomplikowana struktura cząsteczki białka jest swoistym kompromisem między efektami działania wszystkich wymienionych czynników: tendencji do tworzenia regularnej spirali, oddziaływań między ugrupowaniami bocznymi aminokwasów oraz oddziaływań między tymi ugrupowaniami a cząsteczkami wody. Jednakże, pomimo złożoności tej ostatecznej struktury, jest ona w rzeczywistości determinowana przez bardzo prosty parametr. Cząsteczka białka znajdująca się w danym roztworze przyjmuje taką strukturę, jaką narzuca jej swoisty dla niej układ ugrupowań bocznych, a więc sekwencja aminokwasów w łańcuchu peptydowym. Białko o określonej sekwencji aminokwasów, znajdujące się w określonym środowisku, ma automatycznie również określoną strukturę przestrzenną. W roztworze zawierającym jednakowe cząsteczki białka wszystkie cząsteczki będą miały dokładnie ten sam kształt. Tak więc informacja o liniowym ułożeniu aminokwasów w łańcuchu peptydowym jest bogatsza, niż to się na pierwszy rzut oka wydaje. Zawarta jest w niej bowiem także i informacja o trójwymiarowej strukturze, jaką łańcuch peptydowy przyjmie w komórce. Ponieważ przeciętna cząsteczka białka zawiera kilkaset aminokwasów dwudziestu różnych rodzajów, liczba możliwych sekwencji jest praktycznie nieograniczona, a co za tym idzie, nieograniczona jest również liczba struktur przestrzennych, jakie mogą przybierać różne białka. Zwróćmy uwagę, że mówiąc o relacji między sekwencją aminokwasów a strukturą przestrzenną cząsteczki białka, czynimy zawsze zastrzeżenie co do określenia warunków środowiska zewnętrznego.