Izolacja geograficzna zwykle nie jest trwała i dwie poprzednio izolowane grupy mogą się ponownie zetknąć i przekrzyżować, o ile w okresie izolacji nie stały się wzajemnie bezpłodne. Taka izolacja genetyczna powstaje w wyniku niezależnych specyficznych mutacji, nie dotyczących ani właściwości strukturalnych, ani funkcjonalnych. Izolacja genetyczna może się pojawić bądź w następstwie długotrwałej izolacji geograficznej, w wyniku której wykształciły się znamienne różnice pomiędzy dwoma grupami organizmów, bądź też może powstać nagle w obrębie jednej grupy pod innymi względami jednolitej. Na przykład u jednego z gatunków Drosophila (Drosophila pseudoobscura) w wyniku mutacji warunkującej izolację genetyczną powstały dwie grupy, które, chociaż zewnętrznie nieodróżnialne, były wzajemnie całkowicie bezpłodne. Obie te grupy są od siebie równie skutecznie odizolowane genetycznie, jak gdyby żyły na innych kontynentach. Po wielu pokoleniach i nagromadzeniu się w każdej grupie rozmaitych mutacji dzięki przypadkowi i działaniu doboru, obie te grupy niewątpliwie zróżnicują się zewnętrznie. Dwie grupy organizmów, żyjące na tym samym obszarze geograficznym, mogą być izolowane ekologicznie, jeżeli zajmują różne siedliska. Zwierzęta morskie żyjące w strefie przypływów są skutecznie odizolowane od organizmów występujących tylko o kilka stóp poniżej dolnej granicy tej strefy. Izolacja ekologiczna może też być następstwem prostego faktu, że okres rozmnażania dwóch grup lub dwóch organizmów przypada w innej porze roku.
Leave a reply