?Sztuczne twory mieszańcowe można uzyskać nie tylko przez przeszczepianie jąder, ale też przez fuzję całych komórek. Od niedawna zlane są środki wspomagające łączenie się błon, które wydatnie podnoszą częstość fuzji i powstawania komórek mieszańcowych. Wiele takich mieszańcowych tworów, na przykład między komórkami myszy i szczura, uzyskuje wspólne, zdolne do podziałów jądro, i utrzymuje się dalej w hodowli tkankowej. Najwidoczniej genomy myszy i szczura potrafią skutecznie współdziałać w tych warunkach, zapewniając harmonijny przebieg metabolizmu komórkowego włącznie z podziałami komórki. Dlaczego wobec tego nie uzyskano dotychczas dorosłych mieszańców między tymi dwoma gatunkami? By powstał mieszaniec, zygota musiałaby przejść cały proces rozwojowy, w tym przypadku w macicy jednego z gatunków rodzicielskich. Jeżeli przebieg rozwoju zależy od kolejności działania genów, jakakolwiek zmiana okresu działania genu wywoła zmiany w ilości jego produktu, zaburzenia w niezbędnych ciągach reakcji i zakończenie rozwoju. W przypadku komórki z hodowli tkankowej muszą zachodzić tylko reakcje podstawowego metabolizmu i podziałów komórkowych, niezbędne do utrzymania życia i namnażania się, nie następuje zaś przejście od jednego stanu zróżnicowania do drugiego. Programowanie działania genów w czasie rozwoju wydaje się specyficzne gatunkowo, wykluczając wzajemne oddziaływanie DNA jednego gatunku z cytoplazmą innego. Fakt, że w żadnej komórce nie mogą być jednocześnie aktywne wszystkie geny, był od dawna intuicyjnie oczywisty. Obecna znajomość wielkości genów, liczby genów i liczby różnych produktów genowych w komórkach, całkowicie wyklucza taką ewentualność.
Leave a reply