Category Biologia

Czasteczka bialka

?Ostateczna, często bardzo skomplikowana struktura cząsteczki białka jest swoistym kompromisem między efektami działania wszystkich wymienionych czynników: tendencji do tworzenia regularnej spirali, oddziaływań między ugrupowaniami bocznymi aminokwasów oraz oddziaływań między tymi ugrupowaniami a cząsteczkami wody. Jednakże, pomimo złożoności tej ostatecznej struktury, jest ona w rzeczywistości determinowana przez bardzo prosty parametr. Cząsteczka białka znajdująca się w danym roztworze przyjmuje taką strukturę, jaką narzuca jej swoisty dla niej układ ugrupowań bocznych, a więc sekwencja aminokwasów w łańcuchu peptydowym. Białko o określonej sekwencji aminokwasów, znajdujące się w określonym środowisku, ma automatycznie również określoną strukturę przestrzenną...

czytaj dalejNo comments

Traszka kalifornijska

?Traszka kalifornijska jest zwierzęciem dogodnym do obserwacji rozwoju zarodkowego. Komórki tarczki zarodkowej są duże, obdarzone zmienną ilością własnego barwnika, a więc łatwe w obserwacji. Zarodek jest odporny na zabiegi mikrochirurgiczne, a jego płytka nerwowa utworzona jest z jednej tylko warstwy komórek. W doświadczeniach, o których mowa, ograniczono zakres badań do okresu, w którym płytka nerwowa, ten pierwszy zwiastun tworzenia się układu nerwowego, przybiera kształt dziurki od klucza. Cały zarodek mierzy wówczas 2,4 milimetra średnicy, a płytka nerwowa zajmuje jedną jego stronę, powstałą ze spłaszczonej półkuli. Przebieg zmian w płytce nerwowej poznano dokładnie dzięki sfilmowaniu wszystkich kolejnych etapów jej rozwoju...

czytaj dalejNo comments

Transmitery

?Każdy z trzech najlepiej zbadanych: dopamina, noradrenalina i serotonina skoncentrowany jest w innym rejonie anatomicznym mózgu. Badania neurofizjologiczne pozwalają określić z dobrym przybliżeniem, jakie funkcje fizjologiczne związane są z poszczególnymi rejonami mózgu. Tak więc okazało się, że system noradrenaliny skupiający niewielkie zgrupowanie neuronów w pniu mózgu, zwane miejscem sinawym, skąd rozgałęziają się one za pomocą długich aksonów do podwzgórza, móżdżku i przodomózgowia, związany jest z utrzymywaniem wzburzenia, marzeniami sennymi i regulacją nastroju. Z kolei neurony wykorzystujące jako transmiter dopaminę skupiają się w rejonach śródmózgowia zwanych istotą czarną. Wiele aksonów neuronów dopaminowych dochodzi do innych rejonów mózgu, np. do przodomózgowia i prążkowia...

czytaj dalejNo comments

Atmosfera

?Atmosfera zawierała parę wodną, metan, dwutlenek węgla, tlenek węgla, amoniak, azot i siarkowodór. Mieszanki tej można by z powodzeniem używać w dzisiejszych kuchenkach gazowych, choć woń jej nie należałaby do najprzyjemniejszych. Z chemicznego punktu widzenia ważne jest jednak to, że była to atmosfera redukująca w przeciwieństwie do atmosfery utleniającej, w której żyjemy obecnie. Fakt ten miał ważne konsekwencje dla trwałości związków chemicznych istniejących na powierzchni Ziemi. Tlen, o którym przyzwyczailiśmy się myśleć jako o życiodajnym gazie, stanowi, z punktu widzenia chemii, nadzwyczaj niszczycielską substancję. Produkty jego destruktywnej działalności spotykamy na każdym kroku. Powoduje korozję metali, a również rozpad złożonych związków organicznych...

czytaj dalejNo comments

Fotoperiodyzm

Oczywiście już od dawna było wiadomo, że różne rośliny kwitną w różnych porach roku oraz że termin zakwitania zależy od liczby godzin w ciągu doby, w czasie których roślina podlega działaniu światła, czyli fotoperiodu. Jednakże dopiero w 1920 roku wyjaśniono, jaką rolę w regulowaniu terminu zakwitania odgrywa stosunek długości dnia do długości nocy. Dokonali tego dwaj pracownicy ministerstwa rolnictwa USA-Garner i Allard. Wykazali oni, że można dowolnie przesuwać termin zakwitania roślin tytoniu zmieniając czas trwania fotoperiodu. Pewne rośliny (np. astry, kosmos, złocienie, dalie, poinsetie i ziemniaki) są roślinami „dnia krótkiego”, nie wytwarzającymi kwiatów przy fotoperiodzie przekraczającym pewną krytyczną długość okresu świetlnego, tzn...

czytaj dalejNo comments

Hormony roslinne

Hormony roślinne (fitohormony) podobnie jak hormony zwierzęce, są substancjami organicznymi, które nawet w niezwykle małych ilościach mogą wywoływać bardzo duży wpływ na metabolizm oraz wzrost komórek. Hormony roślinne powstają przede wszystkim w aktywnie rosnących tkankach, zwłaszcza w merystemach wierzchołków wzrostu pędów i korzeni. Działanie hormonów roślinnych, podobnie jak i hormonów zwierzęcych, przejawia się zwykle w częściach organizmu oddalonych nieco od miejsca ich wytwarzania...

czytaj dalejNo comments

Niedoskonalosc samopowielania

?Niedoskonałość bardzo prostego mechanizmu samopowielania, będąca źródłem pewnego zróżnicowania sekwencji nukleotydów w obrębie pseudogatunku cząsteczek, zapewniała jednocześnie niezbędną do ciągłej ewolucji zmienność. W przypadku, gdy jedna z tak zmienionych cząsteczek uzyskiwała pi ze wagę selekcyjną nad podstawową dla pseudogatunku sekwencją nukleotydów, następowała destabilizacja istniejącego dotychczas pseudogatunku i wytwarzał się nowy, oparty na tej właśnie zmienionej sekwencji. Według Eigena tak właśnie wyglądał początek życia na Ziemi. Panujące wówczas warunki umożliwiały zarówno spontaniczną syntezę prekursorów RNA, tworzenie się polimerów, jak i ich samoreplikację...

czytaj dalejNo comments

Krwinki czerwone

Zawieszone w osoczu krwinki czerwone, czyli erytrocyty, to dwuwklęsłe krążki o średnicy od 7 do 8 mm i 1-2mm grubości. Dojrzałe erytrocyty ssaków nie mają jąder: tracą je w czasie rozwoju z komórek wyjściowych — erytroblastów. Elastyczne, wewnętrzne utkanie (siateczka) utrzymuje kształt dwuwklęslego dysku, ale pozwala zarazem na znaczne odkształcenie krwinki w czasie jej wędrówki przez naczynie włosowate o mniejszej od niej średnicy. Erytrocyty poruszają się dzięki tłoczącej akcji serca. Liczba czerwonych krwinek w l mm3 krwi wynosi średnio 5 400 000 u mężczyzn i 5 000 000 u kobiet. Noworodki mają znacznie więcej erytrocytów, bo od 6 do 7 min w mm3, jednak ilość ta szybko maleje i już w trzy miesiące po urodzeniu osiąga taką liczbę jak u dorosłych...

czytaj dalejNo comments

Komorki wlosnikowe

W miarę pobierania wody zawartość komórek włośnikowych rozcieńcza się coraz bardziej, a ich sok komórkowy staje się hipotoniczny w stosunku do soku przylegających do nich komórek kory. Woda dąży zatem do przemieszczania się z komórek epidermy do komórek warstwy korowej. Komórki peryferycznej warstwy kory wykazują niższe cisnienie osmotyczne niż komórki położone głębiej, toteż woda ma tendencję do przenikania w kierunku środka korzenia. W ten sposób przemieszcza się ona do coraz głębszych warstw komórek, a w końcu do elementów przewodzących ksylemu, którymi odprowadzana jest do łodygi i innych części rośliny. Dzięki usuwaniu wody ze steli poprzez ksylem — ustala się gradient stężenia wody od epidermy do ksylemu, umożliwiający ciągły jej przepływ...

czytaj dalejNo comments

Fotosynteza

?Nazwa ta wskazuje, że energia napędzająca wszystkie reakcje pochodzi z promieniowania świetlnego. Energia ta zmieniana jest nie tylko w energię zawartą w wyprodukowanych cząsteczkach ATP. Część jej zmagazynowana zostaje w postaci powstających cząsteczek NADPH, zużywanych później przez komórkę roślinną do licznych syntez, m.in. do wytwarzania związków organicznych z wchłoniętego z atmosfery dwutlenku węgla. Innym, niezmiernie istotnym, choć nie mającym bezpośredniego związku z magazynowaniem energii, produktem jest tlen cząsteczkowy powstający z wody w pierwszym etapie transportu elektronów w chloroplastach...

czytaj dalejNo comments